zondag 3 april 2016

Kraanwater (Pelgrimspad I: Wellseind - Drunen)

's Ochtends worden wij wakker in ’t Kreekhuuske met uitzicht op de afgedamde Maas. We hebben de gordijnen open gelaten om direct van dit uitzicht te kunnen genieten. Deze Maasarm heeft voor scheepvaart geen functie meer, maar sinds 1996 pompt Dunea hier water op ten behoeve van de Haagse drinkwatervoorziening, zo staat in het boekje. Met leidingen wordt het water naar Katwijk vervoerd, waar het verder wordt gezuiverd. We drinken dus geen duinwater maar Maaswater, wat toch minder fris klinkt. Gelukkig is onlangs uit internationaal onderzoek gebleken dat het Nederlandse drinkwater van topkwaliteit is (Volkskrant, 29 feb. 2016). Op de heenreis naar Gorinchem gisteren lazen wij (Volkskrant, 2 april 2016) over de vele voordelen van kraanwater boven ‘bronwater’ uit een fles. Gebotteld water heeft vaak dezelfde herkomst als kraanwater, alleen is er honderden malen meer CO2-uitstoot voor nodig, wordt het op minder punten gecontroleerd en is het honderden malen duurder. Ik blijf mij sterk maken voor kraanwater, ook in restaurants. Gisteren kreeg ik in Amadeus tot mijn verrassing ongevraagd een glas water bij mijn wijn. Vaak zijn daar meerdere verzoeken voor nodig, soms zelfs discussie. Op restaurantsite Iens is de mogelijkheid kraanwater te krijgen een van de zoekcriteria.

Het heeft  ’s ochtends wat geregend maar als wij om half elf vertrekken uit onze B&B schijnt de zon. Omdat het veer van Nederhemert Noord tot 1 mei niet vaart op zondag lopen wij de alternatieve route naar het Bernse veer, dat wij onder meer delen met een antieke brandweerauto.

Vandaag trakteert het Pelgrimspad ons alweer op een prachtig vestingstadje, want wij passeren Heusden. Al van ver zien wij de puntige vestingwallen liggen. Via de Veer- of Waterpoort, langs de molen en over de ophaalbrug lopen wij de stad binnen. We passeren de Oude Haven en de visbank. Op de Botermarkt drinken we koffie in de zon. Er zijn hier 133 monumenten, staat in het boekje. Behalve prachtige gebouwen is er volop leven in Heusden.
 

We stoppen even in de Mariakapel naast de RK-kerk. Het beeld zou in 1421 zijn aangespoeld en tijdens de beeldenstorm in 1566 verstopt. Sinds 2002 heeft het deze eigen kapel. De muren zijn in de typische Maria-kleur lichtblauw geschilderd en er staan bossen witte rozen, zowel echte als zijden. Aan de muur hangt, ingelijst, een op middeleeuwse manier gekalligrafeerd gedicht.

Bij Oud-Heusden loopt het pad helaas een tijd langs een drukke verkeersweg. Dan vinden we de stilte weer op de Kooilaan, die langs natuurgebied Hooibroeken loopt. Tenslotte volgen we de kronkelige Zeedijk, aangelegd in de dertiende eeuw, richting Drunen. Daar eindigt onze etappe. Die besluiten wij op het terras van Café Westhoek, dat helaas deze maand de deuren zal sluiten. Per bus reizen wij naar ’s 's-Hertogenbosch.