Maria (Pelgrimspad II: Spoordonk - Vessem)

Wat later dan gepland vertrekken wij uit Spoordonk naar het Zuiden. We stoppen even bij De Heilige Eik, een mooi kapelletje in het bos dat volgens het boekje 25.000 bezoekers per jaar trekt. Middelpunt van de kapel is een replica van een houten Mariabeeldje, dat een boer uit Spoordonk in de Beerze gevonden zou hebben. Het origineel staat elders, maar de verering van Maria gebeurt hier in deze kapel. 

Langs het Wilhelminakanaal lopen wij naar Middelbeers en van daar naar de Landschotse Heide, net als de Kampina waar we gisteren waren een fraai en stil gebied vol meertjes. In het begin van de middag arriveren wij in Vessem. De Jacobushoeve, een ontmoetingsplaats voor pelgrims, laten wij links liggen (eigenlijk rechts). Onze tocht vandaag eindigt op het terras van de café Gouden Leeuw. Net als gisteren is het de hele dag droog gebleven. Omdat hier in het weekend geen openbaar vervoer is laten we ons door een taxi naar station Eindhoven brengen.

Fanfare (Pelgrimspad II: Vught - Spoordonk)

Na de prachtige finale van het eerste deel van het Pelgrimspad, op 1 mei van dit jaar met een mis ter ere van de Zoete Lieve Vrouw in de Sint Janskathedraal in Den Bosch, starten wij vandaag in Vught met deel twee van het Pelgrimspad. Ook vandaag doet het pad zijn naam direct eer aan, als wij langs een Mariabeeld komen dat bij een voormalig bakhuisje staat. Van het bakhuisje is een kleine kapel gemaakt.

Het is prachtig weer. De grazige weiden staan volop in bloei, onder meer met boterbloemen, fluitenkruid, dagkoekoeksbloemen en klaver. De paardenbloemen hebben nu zaadpluimen. Aan de oevers van de beken en deels in de beken staan grote gele orchidee-achtige bloemen, waarvan ik denk dat het gele lis is. Aan een boom zien we een enorme zwam, knalgeel met oranje. We lopen parallel aan de Essche Stroom en passeren kasteel Nemerlaer, een veertiende-eeuws gebouw waar volgens het boekje tot de dag van vandaag de geest rondwaart van een jonkvrouw die door haar man is vermoord. Het ligt bij het riviertje de Nemer.

We steken een volgend riviertje over, de Rosep, en lopen het natuurreservaat Kampina in. Een openbaring. Uitgestrekt land, begroeid met wittige grasachtige planten, vol kleine meertjes. Het is er helemaal leeg en stil. Hoewel de paden droog zijn is er een punt waar we een ondiep water moeten oversteken. We hebben dat op het Marskramerpad in 2014 ook eens moeten doen. Schoenen en sokken uit, en een klein stukje waden.

We passeren het riviertje de Beerze, waar het pad even later langs loopt. Het landschap blijft adembenemend mooi. Vogels trakteren ons op hun gezang. Jammer dat we niet weten welke vogels we horen. Als we in Spoordonk arriveren, de bestemming van vandaag, passeren we een oude watermolen met een fraai terras aan het water van de Beerze. Hier pauzeren we even voordat we naar onze B&B ‘De Ouw Skuur’ gaan.

We eten die avond in eetcafé ‘het Kroegske’. Dat het onderdeel van een zalencentrum is doet niet veel goeds vermoeden, maar het blijkt gewoon een gezellig eetcafé te zijn, dat los ligt van het –kleine- zalencentrum. We lopen er door het veld naar toe. Toevallig is hier een wandelevenement aan de gang, waardoor wij onthaald worden op een feestelijke fanfare.

Zoete Lieve Vrouw (Pelgrimspad I: Vught - 's Hertogenbosch)

Op zondagochtend vertrekken wij uit De Kruishoeve in Vught naar Den Bosch. Het is de laatste etappe van dit pad. We volgen de oever van De IJzeren Man en zoeken vervolgens onze weg naar het noorden. We lopen niet helemaal goed, maar vinden uiteindelijk wel de Lunetten, door water omringde forten uit de negentiende eeuw. Onderweg vraagt een jogger ons of wij naar Den Bosch lopen vanwege Maria. De meimaand is haar maand en het is gebruikelijk om op deze dag, de eerste van die maand, te voet naar Den Bosch te gaan. Wij zijn wel op Pelgrimstocht, maar dan anders.

Na de Vughtse Heide slaan we rechtsaf en volgen een fraaie rivier, waarvan de oever vol bloemen staat. Achter ons ligt Kamp Vught, in de oorlog door de Duitsers gebouwd. We kunnen het net niet zien liggen. Daar vlakbij is de EBI, waar Willem Holleeder verblijft. Kort na onze wandeltocht lezen we dat Holleeder hier plannen heeft gesmeed om zijn zussen, die tegen hem getuigen, om het leven te laten brengen.

We lopen als we Den Bosch naderen niet helemaal goed en daardoor  missen we Fort Isabella, een Spaans fort uit het begin van de zeventiende eeuw. Er is nu een asielzoekerscentrum gevestigd. We zien de stad liggen. Via een  hoge voetgangersbrug steken we de weg en het spoor over en lopen de stad binnen. Er zijn veel toeristen, ongetwijfeld in verband met de Jeroen Bosch-tentoonstelling, die vandaag voor het laatst open is. De terrassen zitten vol. Op de Grote Markt bekijken we de plek waar een paar weken geleden een heel pand spontaan de grond is ingezakt. M. koopt ansichtkaarten bij de souvenirwinkel in het belendende pand, 'De Kleine Winst'.

Wij lopen de imposante Sint-Janskathedraal binnen, die aan de Notre Dame in Parijs doet denken. Daar is een mis aan de gang voor de Zoete Lieve Vrouw van deze kerk, een hier gekoesterd houten Mariabeeld uit de veertiende eeuw. Na de mis, in de vroege avond, zal het beeld tijdens een bidtocht door de straten van Den Bosch worden gevoerd. Het beeld is prominent in de kerk aanwezig. Een passender einde van ons Pelgrimspad is nauwelijks denkbaar.