Op de derde dag van deze wandeltrip reizen wij per bus van
Weert, waar wij een tweede nacht hebben doorgebracht, naar Tungelroy. We
passeren een lief kapelletje, een molen en lopen dan naar Ell. Naast de kerk is
café ‘Bie Tjeu’, maar koffie zit er niet in. Het café is zo te zien al een
tijdje dicht. Ook vandaag lopen we over de heide, nu de Brunisserhei. In
Hunsel, het volgende dorp, is het café ook dicht maar anders dan in Ell is de
kerk hier open. In de negentiende-eeuwse Margaritakerk neem ik een folder mee
over de Onze Lieve Vrouwe van Altijddurende bijstand, een Kretenser icoon uit
de veertiende eeuw. In de folder is een bijbehorend gebed en een lied opgenomen.
De Jacobuskerk, ook in Hunsel, zien wij niet liggen. In het boekje zien we dat
hier een beeld van Sint-Jacobus, afgebeeld als pelgrim, te bewonderen is. 
Voor de derde dag achter elkaar genieten we van de prachtige
natuur in deze streek en van het mooie weer. Af en toe staan we even stil om te
luisteren naar de stilte. Je hoort alleen vogelgezang en het geritsel van
insecten, muizen en kikkers, die we soms ook zien.
In de dorpen die wij passeren zien we deze drie dagen veel
vormgesnoeide buxus. Verder wat tuinen die met gekooide stenen zijn ingericht.
Vandaag komen we langs een kwekerij die de buxusboompjes levert. We lopen veel
langs landbouwvelden vandaag: mais, aardappel en suikerbiet. Ook passeren we
een appelboomgaard.
Via Ittervoort lopen we naar Thorn, waarvan we de grote kerk
van ver al zien liggen. Dit beroemde witte stadje was vroeger een klein
vorstendom. In de tiende eeuw is de abdij gesticht, die uitgroeide tot een
wereldlijk stift, een klooster voor adellijke dames. Het stift bestond tot in
de achttiende eeuw, toen de Fransen de
stad veroverden. Een vorstin-abdis stond aan het hoofd. De witte kleur dateert van
na de stifttijd. Midden in Thorn staat de enorme Abdijkerk. Deze gotische kruisbasiliek
dateert grotendeels uit de veertiende eeuw. In de negentiende eeuw restaureerde
de neogotische architect Cuypers de kerk. De kerk is licht en wit, met veel
gouden ornamenten. Interessanter dan het hoofdaltaar zijn de zijkapellen, die
voorzien zijn van beeldige muurschilderingen. Een kapel wordt bewaakt door twee
houten engelen. In een van de muren is een middeleeuws fresco van een vierkant
kruis gemetseld. 
In een folder in de kerk zien we dat er vandaag een
Pelgrimswandeling is van de Stiftskerk in Thorn naar een kapel in Roermond.
Aanleiding: Maria Tenhemelopneming. Tijdens de Pelgrimswandeling zullen de
wandelaars een specifieke kruidenbos samenstellen om die aan het eind van de
wandeling te laten zegenen. Deze ‘Kroedwis’ bestaat uit zeven kruiden en
gewassen: twee broodgranen, meestal rogge en tarwe, twee geneeskrachtige
kruiden: duizendblad en boerenwormkruid, twee onheilwerende kruiden:
donderkruid en alsem, en een takje van een notenboom. Alweer doet het
Pelgrimspad zijn naam eer aan.
Na een borrel op een van de fraaie terrassen in Thorn reizen
wij aan het einde van de middag terug. In totaal hebben wij er deze drie dagen een
kleine tachtig kilometer opzitten door een prachtig gebied.
