zondag 14 augustus 2016

Kruizen en kapellen (Pelgrimspad II: Maarheeze - Tungelroy)


We hebben het appartement (B&B Halte 46) boven café Tramhalt in centrum Weert voor ons alleen. Het is ruim bemeten en prima ingericht. In de gang hangt een schilderij van Maxima die de koning als een papagaai op haar schouder heeft. Hoewel een café in de buurt harde muziek draait tot diep in de nacht slapen we goed. Suzan serveert een uitgebreid ontbijt. Dan lopen wij van de B&B naar station Maarheeze, waar wij gisteren zijn geëindigd, om het pad weer op te pakken. 

Ook vandaag lopen wij door een prachtig heidegebied. Net als gisteren is het weer prima: droog en warm. Het is vochtiger dan gisteren zodat het wat tropisch voelt. In de ochtend is er een korte regenbui waarvan wij niet nat worden omdat we net onder een dicht bladerdak lopen. Er zijn veel muggen, die aanvallen zodra je stil staat. Een korte broek heeft ook nadelen.

Ten zuiden van Maarheeze passeren wij de grens met Limburg. De kruizen en kapelletjes worden steeds talrijker. Ze zijn ontroerend in hun vaak naïeve schoonheid. Ook passeren wij imposante kerken. Het Pelgrimspad doet zijn naam eer aan.

Gisteren kwamen wij geen horeca tegen, vandaag wel, en wij strijken neer op het fraaie terras van Wandel- en fietscafé Peerkesbosch aan de Heugterweg 2 in Nederweert. Later drinken wij nog Rivella in Blaakven, nog ten noorden van Weert. Als we voor de tweede keer bij de spoorlijn komen moeten we langs een industrieterrein waarna we een sluis over de Maas oversteken. Er komt net een boot aan en we blijven even staan kijken hoe het water in de sluis op hetzelfde lagere niveau wordt gebracht als het water waar de boot ligt, aan de noordkant van de Maas. Dan komen we langs de IJzeren man, een recreatiegebied dat is ontstaan door een zandafgraving ten behoeve van de spoorlijn. Het ontstane meer is IJzeren man genoemd naar de graafmachine, net als in Vught, waar niet we niet lang geleden langs het Pelgrimspad I bivakkeerden. We pauzeren even in het klimbos, waar kinderen en volwassenen van boom naar boom klimmen via kabels. Ze zijn voorzien van helmen en klimgordels. Wij voelen ons op geen enkele manier geroepen om dit ook te proberen maar het is leuk om naar te kijken.
In de buurt van Weert passeren wij een grote manege. De paarden die buiten staan zijn merkwaardig gekleed; het lijkt alsof zij boerka’s dragen. Misschien helpt het tegen de vliegen en andere insecten, maar het lijkt toch wel gezichtsbelemmerend.


We lopen weer langs een heidegebied, bij Altweerterheide, en wij stoppen in het gehucht Tungelroy. Het café tegenover de kerk heeft nog wel het oude uitgangsbord, maar is inmiddels een woonhuis. Iets verderop is een nieuw café annex zalencentrum, dat ons niet aantrekt. Wij nemen de bus terug naar Weert, waar wij net als gisterenavond eten bij Antje, tegenover het station. Door het oude centrum lopen we terug naar de B&B. Net als gisteren besluiten wij de avond in het mooie café Tramhalt, waarboven onze B&B is.