Bargerveen

Onze wandeltocht start ten zuiden van Ter Apel, waar de vorige keer gebleven zijn op het Noaberpad. We passeren Emmer Compascuum, hier meestal 'Emmer compas' genoemd. Compascuum staat voor het gemeenschappelijk weiderecht tussen Emmen en Bargeres, vandaar Emmer Compascuum en Barger Compascuum. Dat weiderecht werd eind negentiende eeuw opgeheven. De Duitse boeren die er gebruik van maakten kregen als compensatie een strook grond langs de grens.

We volgen hier de rivier de Runde. Het gebied eromheen is omgetoverd naar natuurlandschap, mede dankzij Wiebe Russchen, die in Klazienaveen Noord een standbeeld heeft gekregen. 

We passeren het landgoed Scholtenszathe aan het Scholtenskanaal. Dit was van de Groningse industrieel Willem Scholten. Hij liet het kanaal graven en stichtte het dorp Klazienaveen, genoemd naar zijn vrouw. Voor zijn werknemers liet hij de Veenkerk bouwen. We lopen door veengebied. Nu zie je hier kassen, want er zijn veel Westlanders neergestreken. 

Ook in Klazienaveen: de Norit-fabriek. Wie kent die zwarte pillen niet? Ik dacht dat de grondstof koolstof was, maar het schijnt - in ieder geval van oorsprong- zwarte turf te zijn. Uit dit veengebied dus. We zien de fabriek niet liggen, maar passeren later in het Bargerveen een betonnen monument dat mede door Norit is bekostigd. 

We passeren fraai aangelegde tuinen met soms bijzondere dieren erin. De eerste dag komen we een paar struisvogels tegen, die nieuwsgierig naar het hek komen. Gigantisch grote vogels. 

Op dag twee komen we een boerderij tegen waar twee kamelen staan. Die heb ik nog zelden gezien, niet hier en niet elders. In het Midden-Oosten zie je vooral dromedarissen, de dieren met één bult. Voor zover ik weet heten zowel de kameel als de dromedaris 'camel'. De kamelen staan tegen een achtergrond van kassen.

We wijken een beetje van de route af om bij ons logeeradres terecht te komen. Aan het lange Scholtenskanaal staan naast eikenbomen die voor een tapijt van eikels zorgen ook tamme kastanjes. Die zijn hier en daar aan het openbarsten. Heerlijk, de nootachtige smaak van rauwe kastanjes. Her en der vinden we ook rijpe bramen. En overal zien we bessen en bottels. De bladeren beginnen bij sommige bomen en heesters te verkleuren. Een ideale herfstdag vandaag met perfect wandelweer. Droog en zonnig, goede temperaturen. Eén enkele bui.

Bij een van de huizen aan het Scholtenskanaal kun je pompoenen en kalebassen kopen. Ook hebben ze groene en gele courgettes. Prachtige vruchten. Jammer genoeg kan ik ze onmogelijk meenemen. Onze tocht van vandaag zit er bijna op, maar morgen hebben we een kleine dertig kilometer te gaan. Vandaag waren het er ruim vijftien. 

Aan het eind van de middag arriveren we bij onze B&B ''t Aole Pakhuus' in Klazienaveen-Noord. Een heerlijk huisje in de tuin met een eigen terras. Beneden een eettafel, koffie- en theevoorziening, een ijskast en een magnetron en een goede badkamer. Boven een ruime slaapkamer met een heerlijk bed. Omdat er geen horeca in de buurt is hebben we proviand meegenomen. De temperatuur is nog steeds goed, dus we starten onze avond in de zon op ons terras. 

De volgende ochtend serveert onze gastvrouw een uitgebreid ontbijt, waarna we onze tocht vervolgen langs het Scholtenskanaal en later het verlengde Scholtenskanaal. 

De vorige keer kwamen we mooie paddenstoelen tegen en deze dagen is dat weer het geval. Een paar grote parelbovisten in een groepje bij elkaar. En later op de dag blijkt het veengebied vol te zitten met heel kleine parelbovisten, die als eitjes op de grond liggen. Ik hoop op een reuzenbovist, maar helaas, die komen we niet tegen. Verder zien we vliegenzwammen in allerlei stadia: van al verbleekt en aan het vergaan tot felrood en bol.

Het Scholtenskanaal biedt een leuke attractie: een voetveer over het kanaal. Een houten platte bak, drijvend in het water tussen kabels. Daaraan trek je de pont naar de overkant. In het midden heb je fraai uitzicht over het kanaal.

We lopen hier weer langs de Runde. Een lint van beton slingert zich door het natuurgebied, alleen voor voetgangers en fietsers. Heerlijk rustig hier. Drenthe heeft schitterende natuur te bieden.

Dan komen we bij het Bargerveen, een natuurgebied. Het is ontstaan uit het grote Bourgtangermoeras. Nu wordt geprobeerd het hoogveengebied in stand te houden door te zorgen dat het niet uitdroogt. Want het is een van de laatst overgebleven veengebieden. 

In het project Bargerveen - Schoonebeek werken Nederland en Duitsland samen. Het gebied is 2100 hectare groot. 

Het Noaberpad loopt hier grotendeels precies op de grens met Duitsland en doet zijn naam dus eer aan. 

We passeren via een grotendeels verhard pad graslanden, heidevelden, moerassen en meertjes. Er is hier nu niets anders dan natuur. 

Vroeger was dat anders. Borden geven aan waar huizen stonden en wie daar woonden, met foto's. Er waren boerderijen, winkels en een grenskantoor. Op dit moment staan er 35 informatieborden in het Nederlands en in het Duits. Zo wordt de geschiedenis voor iedereen toegankelijk. De verhalen van de historische route zijn na te lezen.

Op een paar punten zijn heuvels gemaakt zodat je een weids uitzicht hebt over het hele veengebied.

Aan het eind van het Bargerveen komen we langs de grootste schaapskooi van Nederland. De stal is te bezoeken, maar als wij er zijn is hij dicht. Wel is er een horecagelegenheid met een heerlijk terras, waar we neerstrijken. Dat hebben we wel verdiend, na dertig kilometer wandelen.

Vanaf hier is het nog een kwartiertje naar Weiteveen, van waar bus 94 ons in een half uur naar station Coevorden brengt.