Pagina's

zaterdag 8 april 2017

Heuvelland (Pelgrimspad II: Spaubeek - Ubachsberg - Schin op Geul)

Na maanden trekken wij vandaag en morgen weer verder op het Pelgrimspad. Op weg naar Spaubeek hebben we pech: er is iets aan de hand met een trein voor ons, waardoor niemand verder kan op dit baanvak. Via een omweg – terug naar Eindhoven, en dan via Venlo, Roermond en Sittard - bereiken we Spaubeek om één uur in plaats van elf uur, zoals gepland. We zetten dus de pas erin en stoppen zo min mogelijk. Weinig tijd voor foto's. 

Het Limburgse landschap wordt steeds glooiender. We passeren diverse kapelletjes, kastelen en vakwerkhuizen. Het gebied is on-Nederlands en doet mij aan Oost-Europa denken.

Via Nuth, Wijnandsrade – waar wij het kasteel rechts laten liggen – passeren wij kasteel Puth en even later kasteel Cortenbach. Van oorsprong middeleeuws, ver- en herbouwd tot in de achttiende eeuw. Beide kastelen zijn in gebruik. Deze grandeur zien wij niet veel bij ons in het westen.

We genieten de hele dag van de mooie natuur. Het laatste stuk biedt ons weidse vergezichten. Tegen zessen arriveren we op ons logeeradres in Ubachsberg. Ondanks het heuvelachtige gebied is onze gemiddelde snelheid vandaag tegen de vijf kilometer.

We slapen in een klassieke Limburgse boerderij met een toegangspoort waarachter een binnenplaats ligt, die is ingericht als tuin. De eigenaren hebben een zeer bijzondere winkel, Ottelien.  Als enigen in Nederland zijn zij helemaal gespecialiseerd in communiekleding. Vooral de jurkjes zijn betoverend. In alle tinten wit, versierd met snoezige bloemetjes, pareltjes, linten en meer. Natuurlijk horen er vestjes bij, en schoentjes en tasjes. De inkoop gebeurt vooral op beurzen in Spanje en Italië.

In de tuin, op het terras achter de winkel, staat een standbeeld van Maria met kind uit de jaren vijftig. Het heeft tot voor kort op het dorpspleintje gestaan, tot het werd vervangen door een wit marmeren Maria, met Aziatische trekken en zonder kind. Een verbetering is dat niet. Het oude beeld is goed terecht gekomen, met zoveel aanloop van kinderen die binnenkort ter communie zullen gaan.

We eten in de monumentale Bernardushoeve in Mingersborg, een dorpje verderop, met een schitterend uitzicht over het heuvellandschap. Heen krijgen wij een lift van onze gastvrouw, terug lopen we een paar kilometer, voornamelijk naar beneden.

Na een ontbijt vertrekken we de volgende ochtend in zuidelijke richting. We passeren Mingersborg en strijken opnieuw neer in de Bernardushoeve, deze keer voor koffie, omdat je daar zo heerlijk over het land uitkijkt. Op het kruispunt tegenover de toegangspoort staat een kapelletje met een Mariabeeld.

Het wordt nu nog heuvelachtiger dan gisteren. Af en toe is het echt klimmen. Via Eyserheide en door de Eyser bossen komen we bij Gulpen, waar we hotel Troisfontaine zien liggen, waar ik ooit heb gelogeerd. We passeren Wijlre, waar we eerst achter de brouwerij van Brand langs lopen en vervolgens een pad nemen dat dwars door de velden gaat. Vanaf hier volgen we de rivier de Geul, die woest door het landschap slingert.

Als we Schin op  Geul naderen lopen we langs een aantal campings. De streek is hier zo mooi dat het niet verwonderlijk is dat er veel toeristen op af komen. In Schin op Geul zit onze tocht voor vandaag erop. Tegenover de kerk is een mooi terras, in de zon. Bij de kerk een plaquette waarop Schin op Geul samen vermeld staat met Ljubljana, waar ik twee weken geleden toevallig was, na vele jaren. Een bijzonder toeval.