Na de prachtige finale van het eerste deel van het
Pelgrimspad, op 1 mei van dit jaar met een mis ter ere van de Zoete Lieve Vrouw
in de Sint Janskathedraal in Den Bosch, starten wij vandaag in Vught met deel
twee van het Pelgrimspad. Ook vandaag doet het pad zijn naam direct eer aan,
als wij langs een Mariabeeld komen dat bij een voormalig bakhuisje staat. Van
het bakhuisje is een kleine kapel gemaakt.
Het is prachtig weer. De grazige weiden staan volop in
bloei, onder meer met boterbloemen, fluitenkruid, dagkoekoeksbloemen en klaver.
De paardenbloemen hebben nu zaadpluimen. Aan de oevers van de beken en deels in
de beken staan grote gele orchidee-achtige bloemen, waarvan ik denk dat het gele
lis is. Aan een boom zien we een enorme zwam, knalgeel met oranje. We
lopen parallel aan de Essche Stroom en passeren kasteel Nemerlaer, een
veertiende-eeuws gebouw waar volgens het boekje tot de dag van vandaag de geest
rondwaart van een jonkvrouw die door haar man is vermoord. Het ligt bij het
riviertje de Nemer.
We passeren het riviertje de Beerze, waar het pad even later
langs loopt. Het landschap blijft adembenemend mooi. Vogels trakteren ons op
hun gezang. Jammer dat we niet weten welke vogels we horen. Als we in Spoordonk
arriveren, de bestemming van vandaag, passeren we een oude watermolen met een
fraai terras aan het water van de Beerze. Hier pauzeren we even voordat we naar
onze B&B ‘
De Ouw Skuur’ gaan.
We eten die avond in eetcafé ‘
het Kroegske’. Dat het
onderdeel van een zalencentrum is doet niet veel goeds vermoeden, maar het
blijkt gewoon een gezellig eetcafé te zijn, dat los ligt van het –kleine-
zalencentrum. We lopen er door het veld naar toe. Toevallig is hier een
wandelevenement aan de gang, waardoor wij onthaald worden op een feestelijke
fanfare.
Na de prachtige finale van het eerste deel van het
Pelgrimspad, op 1 mei van dit jaar met een mis ter ere van de Zoete Lieve Vrouw
in de Sint Janskathedraal in Den Bosch, starten wij vandaag in Vught met deel
twee van het Pelgrimspad. Ook vandaag doet het pad zijn naam direct eer aan,
als wij langs een Mariabeeld komen dat bij een voormalig bakhuisje staat. Van
het bakhuisje is een kleine kapel gemaakt. 
Het is prachtig weer. De grazige weiden staan volop in
bloei, onder meer met boterbloemen, fluitenkruid, dagkoekoeksbloemen en klaver.
De paardenbloemen hebben nu zaadpluimen. Aan de oevers van de beken en deels in
de beken staan grote gele orchidee-achtige bloemen, waarvan ik denk dat het gele
lis is. Aan een boom zien we een enorme zwam, knalgeel met oranje. We
lopen parallel aan de Essche Stroom en passeren kasteel Nemerlaer, een
veertiende-eeuws gebouw waar volgens het boekje tot de dag van vandaag de geest
rondwaart van een jonkvrouw die door haar man is vermoord. Het ligt bij het
riviertje de Nemer. 
We steken een volgend riviertje over, de Rosep, en lopen het
natuurreservaat Kampina in. Een openbaring. Uitgestrekt land, begroeid met
wittige grasachtige planten, vol kleine meertjes. Het is er helemaal leeg en
stil. Hoewel de paden droog zijn is er een punt waar we een ondiep water moeten
oversteken. We hebben dat op het Marskramerpad in 2014 ook eens moeten doen.
Schoenen en sokken uit, en een klein stukje waden. 
We passeren het riviertje de Beerze, waar het pad even later
langs loopt. Het landschap blijft adembenemend mooi. Vogels trakteren ons op
hun gezang. Jammer dat we niet weten welke vogels we horen. Als we in Spoordonk
arriveren, de bestemming van vandaag, passeren we een oude watermolen met een
fraai terras aan het water van de Beerze. Hier pauzeren we even voordat we naar
onze B&B ‘De Ouw Skuur’ gaan.
We eten die avond in eetcafé ‘het Kroegske’. Dat het
onderdeel van een zalencentrum is doet niet veel goeds vermoeden, maar het
blijkt gewoon een gezellig eetcafé te zijn, dat los ligt van het –kleine-
zalencentrum. We lopen er door het veld naar toe. Toevallig is hier een
wandelevenement aan de gang, waardoor wij onthaald worden op een feestelijke
fanfare.