Eigenlijk zouden we dit weekend verder lopen op het
Drenthepad, maar het is zo gemeen koud dat we daarvan af zien. Het vriest een
paar graden. De harde wind maakt het ijzig. Wandelen willen we wel. Traditiegetrouw
gratis reizen op deze laatste zondag van de Boekenweek ook. We kiezen
voor de NS-wandeling Eiland van Dordrecht en nemen de trein naar Dordrecht
Stadspolders.
Naast het station ligt een mooi café waar alle wanden bedekt
zijn met boekenkasten. We starten met een kop koffie. Dan lopen we naar het
noorden, tot het Wantij, die de Beneden Merwede en de Nieuwe Merwede met elkaar
verbindt. De naam Wantij verwijst naar vloedstromen van beide rivieren, die
hier vroeger botsten. Met de aanleg van de Deltawerken kwam daar een einde aan. 
We kruisen een viaduct, steken de nieuwe Prinses Amaliabrug
over en lopen over een glibberig modderpad door een parkje. Na een stukje door
een woonwijk staan we tegenover Villa Augustus aan de Oranjelaan. Hier genieten
we van een heerlijke lunch en bekijken we de moestuin, aangelegd op de plek
waar vroeger de waterbassins van de watertoren lagen. 
Op dit moment staat er
natuurlijk niet veel, maar de tuin maakt toch indruk door de fraaie indeling,
de leifruitbomen en de citroenbomenkas. In de zomer moet het hier heerlijk
zijn. We nemen ook een kijkje bij de entree van het hotel in de watertoren. Net
zo leuk ingericht als het restaurant. Augustus doet me denken aan Hotel New
York in Rotterdam en Schlemmer in Den Haag. Later lees ik dat Dorine de Vos in
alle drie de interieurs de hand heeft gehad. Dat heeft ze bijzonder mooi gedaan.
We vervolgen ons pad richting het centrum van Dordrecht. Het
Energieplein met de enorme bioscoop ziet er niet uitnodigend uit. Te weids, te nieuw,
te veel wind. Bij het water komen we langs de plaats waar de waterbussen
liggen. Hier steken we naar binnen, de stad in. We lopen niet helemaal goed, want
we missen de oude stadspoort (Groothoofdpoort) maar passeren mooie, oude huizen.
Een bedrijvige havenstad met historie, zo laat de stad zich aan ons zien.
Via het Hof van Nederland, oorspronkelijk een dertiende-eeuws klooster, en de Kloostertuin komen we bij het Dordrechts Museum. De tentoonstelling laten we zitten, maar we drinken koffie in het café van het museum. In de glazen serre met uitzicht op enorme platanen op het voorplein.
Door de oude binnenstad lopen we naar de Kalkhaven, waar we
de negentiende-eeuwse draaibrug willen nemen naar de overkant. Helaas blijkt
die op zondag niet in werking te zijn. Toch leuk om de brug te zien. Er is een
klein pleintje aan het water. Via een andere weg bereiken we het station, waar
onze wandeling eindigt.